Kunstwerken...
 
Van voorbestemming gesproken ...

Veertien jaar geleden zat Michel Vandergeeten in een tentenkamp midden in de steppen van Mongoliƫ. De stamleden vulden zijn glas rijkelijk met Djengis Khan vodka en Michel vertelde fier over zijn pasgeboren dochter. "En is jou dochter perfect?" vroeg de stam. "Uiteraard", antwoorde Michel, "ze is tenslotte mijn dochter! Welke vader vindt zijn kind nu niet het mooiste ter wereld!... Nu, ze heeft een zwarte geboortevlek op haar billetjes!"
Doodse stilte in het kamp. Iedereen trok grote ogen. Dit kon toch niet! "Al onze kinderen worden met zulk een vlek geboren", antwoorde het stamhoofd verbijsterd. Dit was een voorteken! Michels dochter is intussen veertien en een getalenteerd paardrijdster. Ze leeft op haar paard zoals het paardenvolk der mongolen ...

Michel voelt zich al heel zijn leven lang aangetrokken tot Azi¨. Deze passie galoppeerd nu als een losgebroken paard over zijn nieuwe doeken. De schilderijen zijn grootser geworden, want een wild paard heeft ruimte nodig. Michel leeft zich uit, ment zijn doeken met leidsels die kleuren zijn.

Op de antiekmarkten van Beijing en Shanghai kocht hij oude grafteksten en zestiende eeuwse familieportretten van notabelen uit de Qing dynastie. De abstracte karakters inspireerden hem tot nog grotere abstractie. Het is zijn manier om oud en nieuw te verenigen. Met zijn typische kleuren in reliëf wil hij de misterieuze kracht van het Oosten versterken. Zoals Chinese kalligrafen hun energie, hun "chi" uit hun buik door het penseel laten vloeien op papier, zo childert Michel zijn "chi" op doek. Zijn kleuren en oneffen reliëfs verraden een rusteloosheid, de zoektocht van een onstuimig zeiziger naar innerlijke rust.

Daarom laat ook Boeddhisme hem niet los. "Deze vreedzame filosofie toont zulk een respect voor de mens en natuur", vindt Michel. Siddharta Guatama werd boeddha, de "verlichte" toen hij elke passie afzwoer. Hij bereikte het Nirvana door meditatie. Schilderen is mediteren. Licht breken is kleur bekennen. Bij de Noormannen was Bifrost, de regenboog, de brug naar het walhalla, de hemel. Michien is de oneindigheid wel een tomeloze ontlading van kleuren?!

Oost en West verenigt in kleur, het nieuwe werk van Michel Vandergeeten.